ویندوز هفت تعداد زیادی میانبر های صفحه کلید معرفی کرده است که برای کسانیکه که زیاد با کامپیوتر سر و کار دارند و می خواهند سریع تر کار های خود را انجام دهند می تواند بسیار مفید باشد از طرفی تعداد زیاد این میانبر ها هم خود مشکل ساز شده است و پیدا کردن میانبر های مفید کمی سخت شده است. به همین منظور لیستی از مهمترین آنها را در اختیار خوانندگان عزیز قرار می دهیم.

میانبر های راهبردی ویندوز

1. [Win+M] – همه پنجره های باز را مخفی می کند

2. [Win+Shift+M] –همه پنجره های مخفی را باز می کند

3. [Win+D] :- نمایش دسکتاپ

4. [Windows+Up] – پنجره را به بزرگترین اندازه نمایش می دهد

5. [Windows+Down] – پنجره را مخفی می کند /دوباره نمایش می دهد

6. [Windows+Left] – پنجره را به سمت چپ هدایت می کند

7. [Windows+Right] – پنجره را به سمت راست هدایت می کند

8. [Windows+Shift Up] – پنجره را از طول به میزان حداکثر باز می کند

9. [Windows+Shift Down] – طول پنجره را به اندازه قبلی باز می گرداند

10. [Windows+Shift Left] – پنجره را به مانیتور سمت چپ هدایت می کند

11. [Windows+Shift Right] – پنجره را به مانیتور سمت راست هدایت می کند

12. [Win+Spacebar] – یک لحظه دسکتاپ را نمایش می دهد

13. [Win+Home] – همه پنجره ها را مخفی می کند دوباره در بزرگ می کند

14. [Alt+F4] - پنجره فعال را می بندد

15. [Alt+Tab] - می توانید با این میانبر بین پنجره ها و برنامه های فعال ویندوز جابجا شوید

16. [Alt+Esc] – بین همه پنجره های فعال می چرخد

17. [Win+Tab]- چرخش سه بعدی

 میانبر های مربوط بهTaskbar

1. [Win+Any number (1, 2, 3, .., 0)] – با توجه به شماره برنامه موجود در Taskbar را اجرا می کند

2. [Ctrl+کلیک روی یکی از آیتم های Taskbar  ] – می توانید از بین آنها برنامه مورد نظر خود را باز کنید

3. [Shift+کلیک روی یکی از آیتم های Taskbar] -پنجره جدیدی از برنامه مورد نظر را باز می کند.

4. [Ctrl+Shift+کلیک روی یکی از آیتم های Taskbar] – پنجره جدیدی را به عنوان کاربر اصلی باز می کند

5. [Shift+کلیک سمت راست روی ایکون] – منوی معروف restore minimize ,.. را باز می کند

6. [Win+T] – بین برنامه های موجود در Taskbar  می چرخد

7. [Win+Shift+T] – معکوس عمل بالا را انجام می دهد

8. [Win+R] - پنجره RUN را باز می کند

عمومی

1. [Win+P] – نامیش وضعیت حالت ارائه سمینار و انتخاب های بیشتر برای آن

2. [Win+G] – نمایش ابزار های (gadgets) دسکتاپ

3. [Win+L] – قفل کردن کامپیوتر

4. [Win+X] - مرکز حمل و نقل

5. [Win++] - بزرگنمایی

6. [Win+-] – کوچکنمایی

7. [Win+=] – درشتنمایی

میانبر های مربوط به Windows Explorer

1. [Alt+P] - نمایش و مخفی کردن حالت شیشه ای

2. [Alt+Up] - در صفحات یک پله بالاتر می رود

3. [Alt+Left/Right] - جلو و عقب رفتن در صفحات

  منبع:www.yadbegir.com            

  نویسنده:علی یزدی مقدم

بعضی اوقات می خواهیم برای محکم کاری اطلاعات مهم و ضروری را روی یک هارد دیگر هم ذخیره کنیم یا این که از اطلاعاتی که روی یک هارد دیگر است خوشمان می آید و می خواهیم آن ها را داشته باشیم ولی با CD یا DVD و یا فلش و چیزهای دیگر به خاطر حجم محدودی که دارد نمی شود.

به همین علت مجبوریم هارد به هارد کنیم. اگر می خواهید این کار را به درستی انجام دهید باید خیلی حواستان را جمع کنید و دقت داشته باشید. کامپیوترها معمولا یک هارد دیسک دارند.

اول برای پارتیشن های موجود در هارد دیسکتان اسم مخصوص بگذارید. برای انجام این کار My Computer را باز کنید و روی پارتیشن کلیک راست کنید.

گزینه ی Properties را انتخاب کنید. حالا در پنجره ای که باز شد، نام پارتیشن را عوض کنید.

حالا با همین روش اسم همه ی پارتیشن ها را عوض کنید و آن ها را به یاد داشته باشید.

حالا کامپیوترتان را خاموش کنید. هارد دیسکی را که می خواهید اطلاعات را از آن کپی کنید بردارید. آن را به دقت بررسی کنید. هارد دیسک ها معمولا با یک کابل به مادربرد وصل می شوند. در کنار محل اتصال کابل به هارد دیسک محلی برای وصل کردن فیش برق یا همان Power قرار دارد.

شما باید نگاه کنید که ببینید جامپرها هستند یا نه. معمولا روی بدنه ی هارد دیسک ها چگونگی قرارگیری جامپرها را توضیح داده است.

جامپر چیست ؟

جامپرها یک قطعه ی ریز هستند که به وسیله ی آن ها می توانیم تنظیمات یک قطعه ی سخت افزاری را به صورت فیزیکی عوض کنیم.

در جدولی که روی بدنه ی هارد دیسک ها وجود دارد دنبال حالت Slave بگردید. شما باید جامپر هارد دیسک دوم را با توجه به توضیحات جدول روی بدنه ی هارد دیسک در حالت Slave قرار دهید. حالا وقتی کامپیوتر خاموش است در کیس را باز کنید. در کیس هارد دیسک را پیدا کنید. هارد دیسک با کابلی به مادربردتان وصل است. این کابل معمولا دارای 2 جای اتصال است. ممکن است هم به هارد دیسکتان و هم به CD-Rom تان وصل باشد. شما می توانید به همین روش کابل هارد دیسک دوم را به مادربردتان وصل کنید. برای این کار می توانید جای اتصال دوم را از CD-Rom جدا کنید و به هارد دیسک دوم وصل کنید. حالا شما 2 تا هارد دیسک را با یک کابل به مادربردتان وصل کنید.

هارد دیسک کامپیوتر شما به عنوان میزبان و هارد دیسک دوم به عنوان مهمان است. حالا باید برقی را که هارد دیسک دوم نیاز دارد تأمین کنید برای این امر به نوع فیش برقی که به هارد دیسک متصل است دقت کنید. احتمالا یکی از این نوع فیش های مثل آن در کامپیوترتان هست که به هیچ جایی و هیچ چیزی وصل نشده است. این کابل ها همگی به سیستم اصلی برق کامپیوتر وصل شده اند. یکی از این فیش های آزاد را به هارد دیسک مهمان وصل کنید. حالا کامپیوترتان را روشن کنید.

به محض این که روشن شد کلید Delete را فشار دهید تا وارد تنظیمات مادربرد شوید. این منو برای هر نوع مادربردی فرق می کند اما در این منو تنظیمات مربوط به هارد دیسک وجود دارد. به منوی standard Cmos Features بروید. معمولا تنظیماتی در مادربرد های جدید به صورت پیش فرض وجود دارد که هارد دیسک ها را در حالت اتوماتیک شناسایی می کند. اگر به این صورت هارد دیسک را نشناخت شما تنظیم این قسمت را در حالت auto بگذارید تا مادربردتان به صورت خودکار هارد دیسک را شناسایی کند. حالا از منو بیرون بیایید و گزینه ی Save an Exit را بزنید.

اگر تمام مراحل را به درستی انجام داده باشید کامپیوترتان مثل حالت اولش کار می کند. ویندوز بالا می آید. اما وقتی My Computer را باز کنید متوجه می شوید که پارتیشن های جدید اضافه شده است که همان پارتیشن های هارد دیسک مهمان است. حالا اطلاعاتی را که لازم دارید در بین دو هارد دیسک کپی کنید. این کپی هم دقیقا مثل زمانی است که در هارد دیسک خودتان اطلاعات را از جایی در جای دیگر کپی می کنید. بعد از این که کارتان تمام شد، کامپیوترتان را خاموش کنید و همه چیز را به حالت اولش برگردانید. هارد دیسک مهمان را جدا کنید و کابل برق و کابل مادربرد را به حالت اول برگردانید. جامپر را دوباره به حالت اول روی مادربرد قرار دهید. این حالت روی بدنه ی هارد دیسک با عنوان Master مشخص شده است. بعد از این که همه چیز ( کابل ها و جامپر ) را به حالت اولیه برگرداندید در کیس را ببندید.  

منبع:  www.amoozesh-computer.ir  

PDF چیست؟

PDF فرمتی است که برای کتاب های الکترونیکی استفاده می شود و نسبت به فرمت های دیگر مثل Doc برتری دارد چون وقتی از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر انتقال می یابد نظم نوشته های آن به هم نمی ریزد.
به هر حال، در بسیاری از مواقع کسانی که فایلی را می گیرند ترجیح می دهند که فایل را به صورت PDF بگیرند، چون ممکن است در کامپیوتری که می خواهند از آن فایل استفاده کنند نرم افزار سازنده ی فایل وجود نداشته باشد.

 چگونه PDF بخوانیم؟

برای این که بتوانیم یک فایل PDF را بخوانیم باید از نرم افزار Adobe Acrobat Reader استفاده کنیم. این نرم افزار را می توانیم از سایت www.Adobe.com/acrobat به راحتی download کنیم.
برای download کردن یک فایل PDF به جای آن که روی لینک آن کلیک کنیم، بهتر است ابتدا کلیک راست کنیم و بعد Save target as را انتخاب کنیم تا فایل بر روی کامپیوترمان ذخیره شود تا به راحتی بتوانیم آن فایل را باز کنیم و اطلاعات درونی اش را ببینیم.

چگونه فایل PDF بسازیم؟

چند راه برای ساختن فایل PDF داریم. هر فایلی که بتوانیم چاپ کنیم را می توان به PDF تبدیل کرد. بنابراین می توانیم فایل های مختلف را به PDF تبدیل کنیم تا دیگران برای دیدن فایل های ما نیازی نداشته باشند که نرم افزارهای مختلف را نصب کنند. یکی از راه های ساختن PDF استفاده از نرم افزار  Adobe Acrobat است. توجه کنید که این نرم افزار با Adobe Acrobat Reader تفاوت دارد. Reader فقط می تواند فایل PDF را بخواند ولی Adobe Acrobat که بعضی اوقات Adobe Acrobat Writer هم نامیده می شود، هم می تواند فایل های PDF را بخواند، هم می تواند ویرایش کند و هم فایل های PDF ایجاد کند.

اگر فایل های PDF را با نرم افزار Adobe Acrobat باز کنیم می توانیم آن ها را تغییر بدهیم. برای ساختن فایل PDF و تبدیل فایل های دیگر به PDF از Adobe Distiller که به همراه Adobe Acrobat نصب می شود هم می توانیم استفاده کنیم.
البته نرم افزار Adobe Distiller بدون Adobe Acrobat هم نصب می شود و می توانیم فقط از آن استفاده کنیم در این صورت برای خواندن فایل های PDF باید Adobe Acrobat Reader را هم نصب کنیم.

اگر نرم افزار Adobe Distiller را نصب کنیم چاپگری با همین نام بر روی کامپیوتر نصب می شود که هر فایلی را که می خواهیم به PDF تبدیل کنیم باید اول با نرم افزار مربوط به خودش باز کنیم و بعد فایل را چاپ کنیم. چاپگر Adobe Distiller را به جای چاپگر پیش فرض خودمان انتخاب کنیم تا مسیر ذخیره ی فایل را از ما بپرسد و فایل PDF ذخیره شود. این روش اگرچه بسیار راحت و ساده است ولی بعضی از وقت ها با مشکل مواجه می شود و ممکن است فایل PDF مان درست کار نکند. مثلا بعضی وقت ها این روش نمی تواند با فونتی که ما توی فایلمان استفاده کردیم کار کند و پیغام Error می دهد.

راه دیگر استفاده از نرم افزار PDF995 است. این نرم افزار را می توانیم از سایت www.pdf995.com دانلود کنیم. حجم این نرم افزار بسیار کم است و وقتی روی سیستم مان نصب می شود یک چاپگر با همین نام بر روی ویندوزمان نصب می شود که می توانیم با انتخاب این چاپگر به عنوان چاپگر پیش فرض در هنگام چاپ، فایل PDF بسازیم.

راه مطمئن تر برای ساخت فایل PDF استفاده از چاپگر Postscript است که دردسر بیشتری دارد. برای نصب چنین چاپگری در Control Panel، Printers را باز می کنیم بر روی Add Printer دو بار کلیک می کنیم و در مرحله ی بعد Local Printer را انتخاب می کنیم در قسمت Select the Printer Port از بین فهرست نمایش داده شده، آخرین گزینه یعنی File: Print to file را انتخاب می کنیم. در مرحله ی بعد یک چاپگر Postscript را به عنوان چاپگر انتخاب می کنیم. اگر می خواهیم این چاپگر پیش فرض باشد Yes و اگر نه No را انتخاب می کنیم و Next را می زنیم تا نصب ما کامل شود.
حالا برای ساختن PDF باید در نرم افزار مورد نظرمان فایل را با استفاده از چاپگر که نصب کردیم چاپ کنیم، اول باید مسیر و نام فایل دخیره شده را مشخص کنیم تا یک فایل PRN بر روی هارد کامپیوترمان ذخیره شود و  بعد این فایل را با نرم افزار Acrobat Distiller باز می کنیم و سپس با استفاده از Drag کردن، فایل PRN را بر روی نرم افزار قرار دهیم.
Distiller، یک فایل PDF در کنار فایل PRN ما می سازد که می توانیم آن را باز کنیم و ببینیم. سایت هایی هم مثل www.pdfconverter.com وجود دارند که به صورت online بعضی از فایل هایمان مثل Word و html را به PDF تبدیل می کنند. البته این سایت ها معمولا با فایل های فارسی سازگار نیستند. در آخر بعضی از نرم افزار ها امکانات خاصی را برای ساختن فایل های PDF دارند که در قسمت Save As و یا Export آن ها می توانیم فایل PDF بسازیم.

منبع:  www.amoozesh-computer.ir  

در صورتی که با مرورگر فایرفاکس زیاد سروکار دارید،‌ حتماً‌ به این مشکل برخورده‌اید که هنگامی که قصد دارید تا آدرس سایتی را در نوار آدرس مرورگر وارد کنید به این دلیل که از قبل زبان کیبورد ویندوز بر روی فارسی قرار گرفته است،‌ آدرس سایت اشتباهاً به زبان فارسی تایپ می‌شود و ناچارید عبارت اشتباه را پاک نموده، زبان کیبورد را به انگلیسی تغیر دهید و مجدد آدرس صحیح را وارد کنید.
این مشکل چه برای کاربران حرفه ای که تند تایپ می‌کنند و چه برای کاربران مبتدی که به هنگام تایپ به صفحه کلید نگاه می‌کنند پیش می‌آید. در این ترفند قصد داریم به معرفی راهی بپردازیم که دیگر نگرانی از این بابت نداشته باشید، به طوری که هر آنچه از این پس در نوار آدرس فایرفاکس وارد می‌کنید،‌ به طور اتوماتیک انگلیسی تایپ شود.

بدین منظور:
تنها نیازمند یک افزونه به نام Input Language Assistant هستیم. با نصب این افزونه بر روی مرورگر فایرفاکس، در صورتی که زبان کیبورد بر روی فارسی (یا هر زبانی به غیر انگلیسی) قرار گرفته باشد،‌ به طور اتوماتیک زبان به انگلیسی تغییر پیدا می‌کند و اشتباهی رخ نمی‌دهد.

برای نصب این افزونه به لینک زیر بروید:
http://addons.mozilla.org/af/firefox/addon/48578

سپس با انتخاب Add to Firefox و سپس کلیک بر روی دکمه Install،‌ افزونه را نصب کنید. پس از نصب افزونه نیاز است که یک بار فایرفاکس را ببندید و آن را از نو باز کنید.
تنها دقت کنید اگر یک تب باز کنید و همان زمان زبان کیبورد را بر روی فارسی قرار دهید و در نوار آدرس تایپ کنید،‌ زبان همچنان فارسی خواهد بود. اما اگر ابتدا زبان را به فارسی تغییر دهید و سپس یک تب جدید باز کنید و در نوار آدرس تایپ کنید متوجه کارکرد افزونه خواهید شد.

چند کلید میانبر:
/ : جستجوی سریع را باز می کند.
Ctrl+Shift+T : آخرین برگه بسته شده را باز می کند.

برای افزایش سرعت فایرفاکس داده ها را فشرده کنید:

toonel.net را از آدرس http://www.toonel.net دریافت کنید و آنرا نصب کنید. برنامه جاوای هوشمندی که نصب می کنید همه ترافیک شما را از مسیر سرورهای خود re-route می کند و با فشرده سازی محتوی صفحات وب و کاهش کیفیت تصاویر حجم داده های دریافتی شما را کاهش می دهد. این سرویس بخصوص برای استفاده کنندگان از ADSL حجمی بسیار مفید است.

فعال سازی pipelining

ابتدا یک درخواست به سرور مورد نظر شما فرستاده می شود و سپس مرورگر شما تا پاسخ سرور را دریافت کند منتظر می ماند و سپس ادامه می دهد اگر خوب دقت کنید و به گزارش اتفاقاتی که در زیر مرورگرتان درج می شود دقت کنید حتما متوجه این موضوع شده اید. pipelining شیوه ای است که به شما این امکان را میدهد که درخواست های همزمان و چندگانه ای را ارسال بفرمایید.

برای فعال کردن این تکنیک:

- ابتدا به صفحه تنظیمات فایرفاکس بروید (عبارت about:config را در محل آدرس مرورگر تایپ کنید و اینتر را فشار دهید) توجه داشته باشید اگر بار اول باشد که به این صفحه می روید و اگر علامت مربوطه را حذف نکرده باشید فایرفاکس از شما قولی مبنی بر پذیرش مسوولیت خرابکاری خواهد گرفت.
- network.http.pipelining و network.http.proxy.pipelining رابیابید بر روی هرکدام دو بار کلیک کنید و مقادیرشان را بر روی TRUE تنظیم کنید.
- network.http.pipelining.maxrequests را بیابید و مقدار آن را برابر با ۸ قرار دهید.
نکات ذکر شده می تواند باعث افزایش سرعت شما در رسیدن به اهدافتان شود.

منبع:  www.amoozesh-computer.ir  

وقتی که می خواهید یک وب سایت را راه اندازی کنید، نباید از هیچ چیزی در آن کم بگذارید. اما اکثر اوقات خیلی کم به آن چیزی که نباید در وب سایت باشد، توجه می شود. این مسأله می تواند بر عملکرد سایت تأثیر منفی داشته باشد، چون یک برنامه ریزی ضعیف و نادرست ممکن است باعث از دست دادن شغل، مسائل امنیتی، ترافیک کم و مشکلات دیگر شود که البته این مشکلات قابل پیشگیری هستند.

 1- گذاشتن عکس خود در صفحه ی اصلی

ممکن است عکس شما نوعی خوشامدگویی به بازدیدکنندگان سایتتان باشد، اما کارشناسان معتقدند که این عکس، بازدید از سایتتان را کم می کند. یکی از کارشناسان موفقیت و عملکرد معتقد است که: دیدن عکس شما در سایت، مانند ملاقات یک شخص جدید است، و به جای پرداختن به مسائل بازدیدکنندگان، مثل این است که به آن ها بگویید: " من چقدر در عکس، عالی هستم." وب سایتتان باید به طور کامل برای بازدیدکنندگان باشد نه برای شما. قبل از هر چیزی شما باید آن ها را به سایت علاقمند کنید.

2- قطعات دیداری و شنیداری را خیلی زیاد پخش نکنید.

هر قطعه ی دیداری و شنیداری را شامل می شود. از یک طرف تصاویر متحرک در صفحه ی اصلی سایتتان وجود دارد و از طرف دیگر هر نوع عکس، از عکس کاربران گرفته تا عکس هایی از طبیعت و یا چیزهای دیگر، که اولین عکس یک بهره گیری بی فایده از فنآوری جدید است و دومین عکس ها، گمراه شدن از مسیر فعالیت های حرفه ای است. هم چنین، اگر موسیقی پر سر و صدا را در سایت بگذارید که بارگذاری آن ها زمان زیادی می برد، بازدیدکنندگان سایت شما را فراری می دهد.

3- وجود گزینه های گیج کننده ی فراوان

درسته که شما دوست دارید که صفحه ها و مطالب زیاد و گوناگونی را به بازدیدکنندگان سایتتان نشان دهید، اما ساختار کلی سایت باید ساده باشد، تا کسی را گیج نکند. یک کارشناس می گوید: " سعی کنید فهرست انتخابی ای را تنظیم کنید که بین 5 تا 9 مطلب در آن باشد، چون افراد در هر بار فقط در این حدود مطلب را می توانند به خاطر بسپارند. پس این حد را رعایت کنید، چون بیشتر از آن باعث گیج شدن کاربر می شود و سایتتان را ترک می کنند."

4- اطلاعاتی که ممکن است به حریم شخصی افراد و مسائل امنیتی صدمه بزند.

البته این مسئله به ماهیت سایت شما هم بستگی دارد. پس باید مطالب سایتتان را خوب بررسی کنید، تا چنین اطلاعاتی و مطالبی که ممکن است مورد علاقه ی هکرها باشد در سایتتان وجود نداشته باشد. از گذاشتن عکس ها، آدرس های ایمیل و مسائل شخصی کارکنان در وب سایت حتما خودداری کنید. چگونگی طراحی ساختار URL نوع سرور یا پشتیبان شما را برای افراد مشخص می کند. این چیزهایی است که هکرها به آن ها علاقمندند و نباید بدانند. حتی اگر خواستید کاربران را به خرید جذب کنید فقط باید نکاتی را بگویید که باعث جذب آن ها می شود نه نکاتی که اطلاعات شرکت را به خارج منتقل کند. حتما یک کارشناس وب یا یک وکیل داشته باشید، تا نکاتی که امکان سوء استفاده از آن ها در سایت وجود دارد را بررسی کند و حتما یک کارشناس امور امنیتی هم برای سایت خود داشته باشید تا مسائل امنیتی سایت را بررسی کند.

5- اطلاعاتی را در وب سایت نگذارید که به نفع رقبای شما باشد.

کسی که مسئول بخش برنامه ریزی وب سایت است، همیشه باید مانند یک دزد فکر کند، در این صورت برنامه های اطلاعاتی را طوری طراحی می کند که مورد علاقه ی رقیبان نباشد. بعضی از اطلاعات ممکن است بی ضرر باشند، ولی وقتی با یکدیگر ترکیب می شوند می توانند مطالب زیادی را درباره ی فعالیت های شغلی، شرکای استراتژیک، مشتری ها و یا حتی ساختار درونی وب سایتتان بدهند. در این جا هم یک کارشناس خوب کمک بزرگی به شما می کند.

6- سخنان نامفهوم و کلمات فنی پیچیده

بیشتر وب سایت ها می خواهند کاربران خود را از چگونگی فعالیت سایت و چگونگی ارائه ی خدمات و تولیدات خود آشنا کنند. پس همیشه سعی کنید زبان ها و کلماتی را که کاربران نمی توانند درک کنند استفاده نکنید. از بیانی ساده و رسا استفاده کنید. بیشتر سایت ها از کلمات پیچیده استفاده می کنند و زیاده گویی در اینترنت خیلی معمول است. در صورتی که تنها مسئله ای که در دوام سایتتان موثر است صداقت، کیفیت محصولات و درستکاری فعالیت های شماست.

7- مطالبی که شغل شما را بهتر از آن چیزی که هست نشان می دهد.

حتما شما می خواهید محصولاتتان را در وب سایت بفروشید ولی بازاریابی که بیشتر از آگاهی دادن به مردم و جذب مردم، به لاف زدن می پردازد فقط بازدیدکنندگان را فراری می دهد. وب سایت خود را با تبلیغات پر نکنید بلکه آن را طوری طراحی کنید که انگار یک مکالمه بین شما و بازدیدکنندگان است.

8- مکان های گفتگوی بدون نظارت

اگر دوست دارید یک مکان گفتگو ایجاد کنید، کسی را به عنوان ناظر قرار دهید تا از هرزنامه ها، درخواست های غیر عرف، از بین بردن حریم های امنیتی و بقیه ی دردسر ها جلوگیری کند.

9- لینک های به درد نخور و مطالب قدیمی

اگر می خواهید بازدیدکنندگان سایتتان را گمراه نکنید از اطلاعات نامربوط و قدیمی و به درد نخور استفاده نکنید. پس همیشه سایتتان را بررسی کنید و لینک های تغییر یافته و از رده خارج و لینک هایی که ممکن است افراد را به صفحات غلط راهنمایی کند را شناسایی کنید.                                                  

منبع:  www.amoozesh-computer.ir           

این مقاله به شما مختصرا در مورد نحوه متوقف کردن ایمیل های اسپم توضیح می دهد. ایمیل های اسپم (هرزنامه) نه تنها مقدار قابل توجهی از فضای جهان مجازی را به خود اختصاص داده اند ، همچنین می توانند وسیله ای برای سرقت های امنیتی باشند. برای اطلاعات بیشتر در مورد تهدیدات ناشی از ایمیل های اسپم ، لطفا این مقاله را مطالعه نمایید.

آیا می دانیددر کشورهای پیشرفته فردی که ایمیل اسپم( هرزنامه ) برای شما ارسال می کند مجرم بوده و علاوه بر بلوک شدن وب سایتش باید جریمه نقدی زیادی هم برای هر ایمیلی که برای شما می فرستد پرداخت نماید ؟

ما در این مقاله قصد داریم برخی از روش های موثر در مورد چگونگی متوقف کردن ایمیل های اسپم را به شما ارائه دهیم.

چرا ایمیل های اسپم یک تهدید به حساب می آیند؟

ایمیل های اسپم گاها ممکن است ابزار خوبی برای سرقت هویت شما توسط هکرها باشند.شما با کلیک بر روی لینک موجود در این گونه ایمیل ها ، ممکن است به طور ناخواسته  برای فرستنده ی ایمیل ، این امکان را فراهم کنید که به بسیاری از اطلاعات مهم موجود در کامپیوتر شما دسترسی پیدا کند.مانند شماره Social Security،پسورد، مشخصات حساب و فایل های شخصی و غیره ، یعنی همه ی اطلاعات محرمانه ای که از آن ها استفاده می نمایید ،با استفاده از این روش تمام اطلاعات شما توسط فرد دیگری که این ایمیل را برایتان فرستاده است سرقت (سرقت هویت )می شود.

مشکل دیگر این ایمیل های اسپم این است که بعضا حاوی نرم افزارهای مخرب ،نرم افزارها جاسوس  و غیره می باشند.

شما تنها با یک کلیک ساده روی هر یک از لینک ها ی ایمیل اسپم ممکن است دانلود برخی از نرم افزارهای مخرب را در کامپیوتر خود آغاز نمایید.

بنابراین شما باید اطلاعات بیشتری در مورد حفاظت ازسیستم تان در مقابل ابزارهای تبلیغاتی مزاحم و نرم افزارهای جاسوسی بدست آورید. با استفاده از این اطلاعات، ما به شما می گوییم که در مورد این واقعیت کاملا مطمئن باشیدکه بسیاری از ایمیل های اسپم تهدیدی برای حریم خصوصی شمامی باشند.

چگونه ایمیل های ناخواسته را متوقف کنیم ؟

بسیاری از ارائه دهندگان سرویس ایمیل(یاهو ،گوگل و ...) تا حد زیادی اقدامات لازم برای مسدود کردن ایمیل های اسپم را می دانند. بله ، شما باید متوجه پوشه اسپم ،در حساب ایمیل خود باشید. جایی که بسیاری از ایمیل های اسپم به صورت خودکار به آنجا منحرف می شوند. اما باز هم  شما برخی از ایمیل های اسپم را در حساب اصلی خود دریافت می نمایید. شما می توانید اقدامات زیر را انجام دهیدکه می تواند به شما در متوقف کردن ایمیل های اسپم کمک کند.

هرگز پاسخ ایمیل اسپم را ندهید

مسلما شما آن قدر باهوش هستید که هرگز به یک ایمیل اسپم پاسخ ندهید و یا روی لینک موجود در این ایمیل های ناخواسته کلیک نکنید . من به شخصه هیچ عنوان بر روی ایمیل های ناشناس کلیک نمی کنم و به سرعت آنها را Delete خواهم کرد . اما با این حال ممکن است گاهی تحت شرایطی ، این کار را انجام دهید مانند پاسخ دادن به یک ایمیل اسپم احساسی یاجواب دادن به یک سوال در ایمیل هرزنامه ای که برایتان ارسال شده است. کلیک روی ایمیل های اسپم تنها راهی است که شما به کسی که ایمیل اسپم رابرایتان ارسال کرده اجازه می دهید به سیستم تان نفوذ کند ، باید بدانید که این ایمیل ها همیشه فعال هستند. فرستندگان ایمیل اسپم همیشه حواسشان هست که آدرس ایمیلی فعال باشد تا او را طعمه قرار دهند.

مورددیگر اینکه گاهی حتی با کلیک کردن بر روی یک دکمه مانند قبول'اشتراک' در ایمیل نیز راه برای فرستنده ایمیل اسپم باز خواهد شد تا شما را پیدا کند و بداند که آدرس ایمیل شما فعال است. پس تحت هیچ شرایطی روی ایمیل های ناشناس و مشکوک کلیک نکنید تا فرستنده ایمیل اسپم، ایمیل شما را غیر فعال تلقی نماید.

استفاده از ایمیل های مختلف برای شناسه ها

با استفاده از آدرس های ایمیل مختلف ، برای مقاصد مختلف، ایده ی هوشمندانه ای است. اگر شما کسی هستید که استفاده ازسیستم خرید آنلاین را دوست دارید ، استفاده از یک آدرس ایمیل دیگربرای همه معاملاتی که از طریق اینترنت انجام میدهید روش خوبی خواهد بود. یعنی آدرس ایمیلی راکه برای کسب و کار و یا استفاده شخصی تان استفاده می کنید ، برای انجام معاملات اینترنتی مورد استفاده قرار ندهید. در این شرایط شما می توانید هر زمان که خرید آنلاین انجام میدهید، بدون نگرانی آدرس پست الکترونیکی خود را به فروشنده بدهید.

استفاده از فیلترهای هرزنامه

استفاده از فیلترهای اسپم ارائه شده توسط ارائه دهندگان خدمات پست الکترونیکی ، یکی دیگر از راه های موثر برای کاهش دریافت ایمیل های اسپم هستند. اگر چه این فیلترهای هرزنامه به طور خودکار حذف می شوند و گاهی باز هم برخی از این گونه ایمیل های اسپم را دریافت می کنید ، ولی شما می توانید ابتکار عمل به خرج داده و با مارک کردن این گونه ایمیل ها کاری کنید که بازهم این گونه ایمیل ها به عنوان اسپم به صندوق پستی بروند. کافی است که ایمیل خاصی را انتخاب کنید و آن را به عنوان اسپم علامت گذاری نمایید. به این روش شما می توانید دریافت ایمیل های اسپم را فیلتر نمایید.

این ها اطلاعات کمی در مورد نحوه متوقف کردن ایمیل های اسپم بود.

در ایالات متحده آمریکا قانونCAN - SPAM وجود دارد ، این قانون چیزی است که حاکم بر تمام دادرسی هایی مربوط به سازمان های اسپم است. به امید روزی که در کشور ما نیز این قانون جزئی از قوانین حاکم بر این صنعت شود هر چند با توجه به رشد روز افزون تجارت آنلاین در ایران این روز زیاد دیر نیست.                                                                                                                                                                                                                                                                   

منبع: www.amoozesh-computer.ir

 ۷ مرحله بالا بردن امنیت شبکه‌های Wi – Fi

منظور از شبکه‌های Wi – Fi،‌‌ همان شبکه‌های Wireless یا بی‌سیم می‌باشد. شبکه‌های بی‌سیم این اجازه را به شما می‌دهند تا رایانه‌های شخصی، لپ تاپ‌ها و دستگاه‌های دیگرتان، با استفاده از سیگنال‌های رادیویی برد کوتاه، با یکدیگر در «ارتباط» باشند. با این حال، برای اینکه بتوانید یک شبکه بی‌سیم امن داشته باشید، باید یک سری تغییرات در سیستم ایجاد کرده و بعد یک بار دستگاه را خاموش روشن نمایید.

هر دستگاهی که در محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما وجود داشته باشند، اگر فرکانس آن دستگاه، با محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما یکی باشد، می‌تواند از امکانات شبکه بی‌سیم شما استفاده نماید. این صحبت به این معنی است که هر کسی با یک کامپیو‌تر و یا لپ تاپ بدون سیم، در طیف وسیعی از شبکه‌های بی‌سیم قرار بگیرد و قادر به اتصال به آن شبکه باشد. مگر اینکه شما اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از سوء استفاده دستگاههای دیگری که در محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما قرار دارند را انجام داده باشید.
اگر دستگاههای دیگر بتوانند به راحتی از شبکه بی‌سیم شما استفاده نمایند، پس این امکان وجود دارد که شبکه و کامپیو‌تر شما در همه یا تعدادی از موارد زیر آسیب پذیر باشند. که این موارد عبارتند از:

Freeloader : در اکثر شبکه‌های بی‌سیم برای به اشتراک گذاشتن اتصال به اینترنت، پهنای باند «Freeloader» استفاده می‌شود. در این شرایط ممکن است کسی بدون اجازه به شبکه شما متصل شده و از پهنای باند شما استفاده نماید. این کار ممکن است روی استفاده شما از پهنای باند تاثیر گذار باشد. زیرا در یک پهنای باند، هرچه کاربران بیشتری به اینترنت دسترسی داشته باشند، سهم هر کس کمتر از کل سهم پهنای باند خواهد بود یا به اصطلاح این پهنای باند بین شما و کاربران دیگر Share شده است، در نتیجه شما متوجه می‌شوید که اتصال شما به اینترنت کند شده و سرعت اینترنتتان کاهش یافته است.

معمولا خدمات اینترنت برای مصارف خانگی بر حسب مقدار داده‌ها بسیار محدود بوده و شما می‌توانید در هر ماه، حداکثر تا‌‌ همان میزان حجمی که قبلا هزینه آن را پراخت نموده‌اید دانلود کنید. حال اگر شخص دیگری بدون اجازه از امکانات «Freeloader» شما استفاده کند، این احتمال وجود دارد که حجم دانلود شما از حدی که هزینه آن را پرداخت نموده‌اید تجاوز کند و شما مجبور به پرداخت صورتحساب مقادیر اضافی داده‌های اینترنت شوید. این مشکل وقتی جدی‌تر می‌شود که یک نفر با «Freeloader» شما به اینترنت متصل شود و از آن برای ایجاد مزاحمت و یا برخی از فعالیت‌های غیر قانونی استفاده کند. در این موارد ممکن است زمانی که پلیس امنیت سایبری برای پیگیری چنین فعالیت‌هایی، منشاء اتصال به اینترنت را ردیابی می‌کند و مستقیما شما را متهم تلقی نماید.

Eavesdropper (استراق سمع) : Eavesdropper به عنوان عامل انتقال اطلاعات عمل می‌کند. گاهی ممکن است کسی با اتصال به شبکه‌های بی‌سیم به سیستمتان نفوذ کرده و تمام اطلاعات و هر آنچه هر لحظه در آن می‌گذرد را به راحتی مشاهده کند. این عمل توسط کاربر کاملا غیر قابل کشف بود و کاربر هرگز متوجه نفوذ شخص دیگری به سیستم خود نمی‌شود. باید توجه داشته باشید که «Eavesdropper» تنها به عنوان گوش دادن اطلاعات نیست. با این روش شخص به راحتی می‌تواند به اطلاعات حساس تری از شما دسترسی پیدا کند مثل؛ جزئیات حساب بانکی، شماره کارت اعتباری، نام کاربری و کلمه عبورتان که در سیستمتان ثبت شده است.

Hacking : حتی هنگامی که موارد امنیتی شبکه‌های بی‌سیم رعایت شده باشند تا زمانی که این ویژگی‌ها به درستی فعال نشده باشند هر کسی در این محدوده می‌تواند شبکه شما را هک کند. در ساختمان همهٔ شبکه‌های رو‌تر بی‌سیم، به منظور حمایت از شبکه یک سری نام کاربری و رمز عبور استاندارد وجود دارد. در این شرایط یک هکر می‌تواند با استفاده از لیستی از نام کاربری و کلمه عبور استاندارد، به دستاوردهای شما دسترسی پیدا کند. یعنی هکر می‌تواند از طریق شبکه، به هر یک از مواردی که در کامپیو‌تر شما وجود دارد دسترسی داشته باشد – حتی بدون هیچ مشکلی می‌تواند وارد فایروال شما شود؛ زیرا او به شبکه شما متصل شده است و در منطقه مورد اعتماد و محرمانه سیستمتان حضور دارد.

تجهیزات شبکه بی‌سیم، این امکان را برای شما فراهم می‌کند که سیستم و شبکه‌تان را در برابر این تهدیدات، که به طور پیش فرض بیان شده‌اند، محافظت کند. این به این معنی است که شما باید پیکربندی شبکه خود را به یک شبکه بی‌سیم امن تغییر دهید.

چگونه شبکه‌های بی‌سیم را ایمن کنیم؟

به طور کلی تمام تجهیزات بی‌سیم به عنوان 802.11 مشخص شده‌اند و این از جمله ویژگی‌های استانداردی است که به عنوان یک رمزگذاری استاندارد، به منظور کنترل، در دسترس هر یک از تولید کنندگان می‌باشد تا بتوانند از راه‌های مختلف آن را کنترل کرده و یا به آن دسترسی داشته باشند. این به این معنی که به شما توصیه می‌کنند مراقب شبکه خود باشید. این عمل کمی فنی و اجرائی است، چرا که این‌ها فقط می‌توانند به شما بگوید چه کاری را انجام دهید و یا چه کاری را انجام ندهید. پس شما باید کتابچه راهنمای کاربر و یا فایل‌های راهنمایی را که همراه با تجهیزات به شما ارائه می‌دهند، ببینید و بخش مربوط به روش امن ساخت شبکه بی‌سیم را مطالعه نمایید.

استفاده از رمزگذاری در امنیت شبکه:

این شالوده هر شبکه بی‌سیم امن می‌باشد و بدان معنی است که تنها داده‌هایی می‌توانند از شبکه بی‌سیم عبور کنند که از سیستم صحیح رمزگذاری استفاده کرده و کلمه عبور صحیح به منظور رمزگشایی را داشته باشند. در حال حاضر سه روش رمزگذاری برای شبکه‌های بی‌سیم وجود دارد که معمولا توسط علامت‌های اختصاری مشخص می‌شوند.
این سه روش را به اختصار: WPA2، WPA - PSK و WEP می‌باشند.

برای هر شبکه بی‌سیم فقط یک روش از سه روش می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. یعنی باید همه تجهیزات روی شبکه، این قابلیت را داشته باشند. به عنوان مثال WPA۲ جدید‌ترین روش رمزگذاری است که اخیرا مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر شما به تازگی جدید‌ترین مدل رایانه‌های شخصی، لپ تاپ و یا دستگاه شبکه‌تان را تهیه کرده باشید، احتمالا قادر به استفاده از روش WPA - PSK نخواهید بود. WPA - PSK بهترین روش بعدی است که در اکثر سخت افزار‌ها در دسترس است. اگر شما از دستگاهها و کارت‌های شبکه قدیمی‌تر استفاده می‌کنید، در
می‌یابید که فقط می‌توانید از روش رمرگذاری WEP استفاده نمایید. هر روش نیاز به یک «کلید واژه» دارد (یک کلمه یا عبارت که به عنوان رمز و یا پسورد استفاده می‌شود). مطمئن شوید آن کلمه یا عبارتی را که مورد استفاده قرار داده‌اید، کسی نمی‌تواند به راحتی حدس بزند.

تنظیم زیرساخت‌های شبکه به عنوان نقطه دسترسی:

این نوعی اتصال «موقت» و یا «نظیر به نظیر» است و به این معناست که دستگاههای شبکه مانند رایانه‌های شخصی و لپ تاپ می‌تواند به طور مستقیم و با رفتن به یک نقطه دسترسی با یکدیگر در اتصال باشند. در این حالت شما کنترل بیشتری بر دستگاههای متصل به هم خواهید داشت، اگر شما از تنظیم زیرساخت‌های نقطه دسترسی، برای شبکه‌های بی‌سیم امن‌تر استفاده کنید.

یک نام مبهم برای شبکه انتخاب کنید:

این نکته مهم برای داشتن یک شبکه بی‌سیم امن است که احتمالا در حدود ۹۹ ٪ از کاربران خانگی از آن یا بی‌اطلاع هستند و یا از آن استفاده نمی‌کنند. اصطلاح فنی آن برای شبکه‌های بی‌سیم SSID نامیده می‌شود. SSID یک پیش فرض است که معمولا نام و مدل رو‌تر بی‌سیم و یا ارائه دهنده اینترنت را به شما می‌دهد به عنوان مثال NetgearDG۸۳۴G یا Sky۹۰۹۱.
اگر شما SSID شبکه خود را بردارید، هک کردن شبکه‌تان بسیار آسان می‌شود پس عاقلانه این است که خیلی زود، بعد از راه اندازی شبکه، SSID خود را تغییر دهید. استفاده از آدرس ایمیل، خانه و نام و نام خانوادگی به عنوان SSID جزء مواردی هستند که معمولا خیلی آسان حدس زده می‌شود. پس تحت هیچ شرایطی از این دست کلمات استفاده نکنید.

جلوگیری از انتشار SSID:

این نکته که دست به دست در NO۳ وجود دارد، برای ایجاد یک شبکه بی‌سیم امن‌تر است. این به این معنی است که هر کسی که تمایل دارد به شبکه بی‌سیم متصل شود باید SSID را (به عنوان مثال نام شبکه) بداند.

تغییر نام و رمز عبور کاربری اولیه:

در رو‌تر بی‌سیم فراموش نکنید که نام و رمز عبور کاربری را تغییر دهید. با این کار شبکه بی‌سیمتان امن‌تر خواهد شد. سعی کنید در ID کاربریتان admin دشواری داشته باشد طوری که به راحتی حدس زده نشود. برای این منظور از یک رمز عبور قوی استفاده کنید، رمزی که شامل حرف و اعداد باشد.

هر زمان که نمی‌خواهید از شبکه استفاده کنید سیم برق رو‌تر بی‌سیم را بکشید:

در خانه (یا دفتر) هر زمان که نمی‌خواهید از شبکه استفاده کنید سیم برق رو‌تر بی‌سیم را بکشید. این نیز ایده بسیار خوبی است. با این روش تنها زمانی شبکه می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد که دستگاه روشن باشد و اجازه استفاده از شبکه را بدهد. برای مثال، اگر شما بخواهید رو‌تر بی‌سیم دفتر کارتان را در پایان هر روز، قطع کنید، بنابراین شما به آن‌ها اجازه می‌دهید که تنها بین ساعت مثلا 7:30 AM تا 5:30 PM ارتباط در مجموعه‌تان برقرار باشد.

استفاده از فیلتر مک:

اگر رو‌تر بی‌سیم و یا نقطه دسترسی شبکه‌تان به شما اجازه دهد تا به راحتی مک فیلتر را به آن بیفزایید؛ با این کار می‌توانید با ایجاد یک لایه، شبکه‌های بی‌سیم خود را امن‌تر کنید. هر کارت شبکه (روی هر دستگاه، رایانه شخصی و لپ تاپ که به یک شبکه متصل می‌شود، کارت شبکه نصب شده است) دارای کد منحصر به فرد، به نام «Mac Address» می‌باشد.
در ویندوز XP شما می‌توانید با راست کلیک کردن روی Network Connection به شبکه MAC را ببینید، و تب Status و سپس Support را انتخاب کنید. و بعد در پنجره Support بر روی گزینه Details کلیک کنید. آنگاه کد برچسب physical address کد MAC است که مربوط به دستگاه اتصال شبکه می‌باشد، مشاهده خواهید نمود. اطمینان حاصل کنید که شبکه‌های بی‌سیمی که شما برای اتصال انتخاب کرده‌اید دارای آدرس اتصال LAN‌های مختلف می‌باشد. در اکثر روترهای بی‌سیم و یا نقاط دسترسی، MAC به شما این اجازه را می‌دهد که لیست کدهای MAC را که مایل به استفاده از شبکه در آن هستید را مشاهده نمایید. این به این معنی است که به هر کامپیو‌تر و یا لپ تاپ که می‌خواهید به شبکه متصل شود باید اجازه دسترسی به آن اعطا شود.
اگر شما بتوانید به تمام این هفت مورد راهنمایی عمل کنید، آنگاه شما یک شبکه Wi-Fi (بی سیم) بسیار امن خواهید داشت.                   

منبع: www.amoozesh-computer.ir

1-اصلا برای پسورد از اسم استفاده نکنید، چه اسمتان چه فامیلیتان یا اسم مورد علاقه و یا هر اسم خاص دیگری. چون هکرها از برنامه های فرهنگ لغات خاصی استفاده می کنند که می توانند در عرض چند ثانیه پسوردتان را هک کند.
2- برای پسوردتان، از ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک و یا اعداد و یا علامت های خاصی استفاده کنید. البته از علامت های خاص به تنهایی استفاده نکنید. مثلا علامت خاص همراه با عدد و یا همراه با حروف را انتخاب کنید. بیشتر کاربران از علامت ! به همراه اسمشان استفاده می کنند که به راحتی قابل هک است.
3- برای پسورد، حروف و اعدادی را که کنار هم قرار دارند انتخاب نکنید. مثلا پسوردهایی مثل "ghjkl" و یا "zxcvb" و یا اعداد "1234567" به راحتی قابل دسترس برای هکرها هستند.
4- برای پسوردتان، حداقل از 8 کاراکتر استفاده کنید.
برای پسوردهایی که از 4 کاراکتر تشکیل شده اند، حدود 45000 حالت وجود دارد، ولی برای پسوردهایی که از 8 کاراکتر و علامت های خاص تشکیل شده اند، در حدود یک میلیارد حالت وجود دارد.

5- پسوردتان را همواره تغییر دهید.
اگر زمان استفاده از پسوردتان طولانی شود احتمال هک شدن پسوردتان بیشتر است. بهتر است که هر 3 ماه یک بار پسوردتان را تغییر دهید.
6- پسوردتان را به هیچ کس ندهید.
اگر کسی از شما به هر طریقی پسوردتان را خواست، به او ندهید! هکرها معمولا خودشان را به عنوان یکی از کارکنان شرکت های بزرگ، یا سرویس کار کامپیوتر معرفی می کنند و یا توسط تلفن و یا ایمیل، پسوردتان را برای حل کردن مشکلتان از شما می خواهند. ولی این نکته را فراموش نکنید که هیچ شرکت معتبری از شما پسورد نمی خواهد.
7- تا حدی که امکان دارد پسوردتان را در جایی ننویسید.
اگر روی یک کاغذ آن را بنویسید و آن را در جای امنی مثل کیفتان قرار دهید، باز هم امکان هک شدنش وجود دارد. یا کاغذ را روی مانیتور یا هر جای دیگری نچسبانید و یا زیر کیبورد یا پد ماوس و یا هر جای دیگری که در معرض دید باشد نگذارید.
8- پسوردتان را در کامپیوتر ذخیره نکنید.
کامپیوتر می تواند پسوردتان را ذخیره کند تا شما مجبور نباشید هر دفعه که می خواهید وارد شوید پسوردتان را بزنید. به این ترتیب اگر که مرتبا می خواهید وارد شوید احتیاج ندارید که پسورد را هر بار وارد کنید، این باعث می شود که خیلی زود پسورد را فراموش کنید. این نکته را یادتان باشد که اگر بخواهید پسورد را عوض کنید، باید حتما پسورد قبلی یادتان باشد.

7 تکنیک ایحاد رمز عبور حرفه ای با امنیت بالا

1- برای ایجاد کردن پسورد، از حروف بزرگ و کوچک به صورت یک در میان یا دو در میان استفاده کنید. مثل: InTeRnEt و یا INteRNet
2- یک جمله را در ذهن خود در نظر بگیرید. حر.ف اول کلمات این جمله را برای پسوردتان انتخاب کنید. مثلا: " Man Har Ruz Be Site Amoozesh Computer Sar Mizanam" حالا پسورد من : "MHRBSACSM"
3- اسم خودتان یا یک لغت را در نظر بگیرید، حالا حروف سمت راست یا چپ آن را که روی کیبورد است برای پسوردتان انتخاب کنید. مثلا: COMPUTER پسورد من است و حروف سمت راست آن : pdysfroy
4- عدد یا تاریخی برای خودتان انتخاب کنید و سپس بر طبق آن دکمه ی Shift را نگهدارید و تایپ کنید. مثلا: 1368و25و69  که می شود: !#^*<@%<^)
5- در پسوردتان از علامت های خاص استفاده کنید. مثال: C/om@p{u$t%er*&
6- لغات یک جمله را به اختصار بنویسید. این اختصارات مربوط به خودتان است و قاعده و قانون خاصی ندارد. جمله: "I have a best site for my lessons" پسورد: "ihvbstsfrmls"
7- لغت یا ترکیبی از لغات و اعداد را برای خود انتخاب کنید. بعد آن را به هم بریزید مثلا حرف اول را به جای حرف آخر قرار دهید و یا جای اعداد را با حروف را با هم عوض کنید. مثال: com319put410er36 پسورد: ut36ter410comp319

  منبع: www.amoozesh-computer.ir